Asker Çocuklar Doğuyor: İzcilik (Boyscouts)
İzcilik ilk olarak İngiltere’de doğdu. Diğer ülkelerin esinlendiği bu teşkilatlanmaların özü “Boyscouts” idi. İngiliz General Baden Powell, sömürge devletlerinde görev aldı. Özellikle 1887'de Güney Afrika’da devam eden bir savaşın içindeydi. Boerler ile yapılan savaşta ise Mafeking adında bir kasabayı çok uzun bir süre müdafaa etti. Afrika tecrübesinden sonra “boyscouts” üzerinde yoğunlaştı ve 1908 yılında “Scouting for Boys” isimli eserini yayımladı.
1910 tarihinde ordudan emekli oldu ve aynı sene kız kardeşiyle beraber “Girl Guides”i kurdu. 1916 senesinde ise 11 yaş ve altında çocuklar için de “Wolf Cubs” örgütünü kurdu. İzciliğin temellerini atan Powell, 1920 yılında Dünya İzci Şefi ünvanını aldı.
Güney Afrika Tecrübeleri
Yabani yaşamın tam ortasından gelen Boerler’in kabilelerine karşı hiçbir üstünlük gösteremeyen İngiliz birlikleri, Boerler’in çocuklarını kendi kabilelerine karşı kullandı. Gündüz gerçek bir asker olan İngiliz birlikleri, gece olduğunda ise kullanışsız bir acemiye dönüşüyordu. En küçük seslerde korkuyor ve gece intikallerinde yön tayin edemiyorlardı. Boerler’in çocukları ise yabani hayatın içinden geliyor, araziyi biliyor ve korkmuyorlardı.
İngiliz birliklerinin beceriksizliği, kayıp vermeleri ve korkmalarının sebepleri ise medeniyet getirilerinin sonucu olarak düşünülüyordu. Powell şöyle özetledi:
“Medeniyetin terakkisi daima kudret ve seçayayı ortadan kaldırıyor, silindir şapkalar, tramvaylar, otomobiller bizi kadınlaştırıyor, futbol dövüşleri, sinematograflar, her cins müsabakalar yakın zamanda müntesiplerini abdallar menzilesine indirecek… Tabiatımızda mevcut kudretlerin ihyası fikri ve vasıtaları bize kıymettar bir mektepte, müstemlekelerimizin ileri karakollarında, hülasa (vahşi hayat mektebi) telkin edildi. Orada bir koyun değil; fakat, taven ve kerhen hakiki bir insan olmak ihtiyacı vardır. Orada insan yolunu, kademe kademe düşman tabiatın sinesinden koparmak mecburiyetindedir, b inaen muvaffak olmak istenilirse o muvaffakiyeti yüksek bir mücadele ile elde etmek lazımdır.”
Powell ise İngiliz çocuklarını şehirlerden bir süre kurtarıp, açık havada doğaya sevk ederek ve çocukların idaresini doğrudan bir terbiye ile yetiştirmeye çalıştı. Bu amacına ise birçok cemiyet ve gönüllü insan kendisine yüksek maddi desteklerde bulundu.
İngiliz çocuklarının “İzci” olabilmesi için ailelerinden aldığı izin belgesini mahallelerinde bulunan “oymak beğine” veriyorlardı. Yemin ediyorlar ve akabinde kanunlarını, işaretlerini, selamlarını, İngiliz bayrağının önemini ve hatta izci düğümlerini öğreniyorlardı. Bunları öğrenen izciler ise bir törenle vatana karşı görevini yerine getireceğine, başkalarına yardım edeceğine ve izciler yasasına koşulsuz itaat edeceğine dair yemin ediyorlardı.
Bu yemin yasaları ise şövalye kanunlarından esinlenmişti. İzcilerin töresi olarak kabul edilecek olan Şövalye kanunlarının birinci maddesinde, Şövalyelerin gece uyurken hariç, daima zırhını üzerinde taşıyacağı ve hazır bulunacağı; ikinci maddesinde, iş ne olursa olsun dürüst ve şerefli olunacağı; üçüncü maddesinde, fakir ve zayıfların korunacağı; dördüncü maddesinde, kendini koruyamayanlara yardım edileceği; beşinci maddede, kimsenin gücendirilmeyeceği ve incitilmeyeceği; altıncı maddede, vatanı korumak için dövüşmeye hazır olunacağı; yedinci maddede, kâr için değil şeref için çalışılacağı; sekizinci maddede, hiçbir zaman verilen sözden dönülmeyeceği; dokuzuncu maddede, memleketin şerefi uğruna canını vereceği; onuncu maddede, utandırıcı bir hayat sürmek yerine canını vereceği; onbirinci maddede ise Şövalye olabilmek için gençlerin güç ve mütevazi işleri neşe ve şevkle yapması, başkalarına iyilik etmesi gerektiği belirtiliyordu.
İzcilerin en önemli kuralı ise başkalarına yardım etmekti. Fakir bir komşu için odun kesmek ve muhtaç olana koşmak için daima hazırdılar.
İzciler kendi aralarında gizli haberleşme yöntemlerini öğrenirlerdi. Mors ve Semafor alfab erlerini öğreniyor, kumanda ve işaret dili gibi iletişim araçlarını kullanabiliyorlardı. Her izci grubu, bir hayvanı sembol olarak benimsiyordu ve bu hayvanın sesini, karşı grubunla iletişimde taklit etmeleri gerekiyordu.
İzcilerin parolası “Daima Hazır!” idi. Bu, her izcinin vatanına ve başkalarına yardım etmeye her zaman hazır olması gerektiği anlamına geliyordu. İzciler, daima iyi bir vatandaş olmayı hedefliyorlardı.
Fiziksel güçleri önemseyen izciler, bedenlerini güçlü tutmak ve vücut bakımına özen göstermek konusunda gayret gösteriyorlardı. Zararlı alışkanlıklardan uzak duruyor, temizliklerine dikkat ediyor ve erken kalkmaya özen gösteriyorlardı. Böylece tertemiz bir vatan evladı olmayı hedefliyorlardı.
General Baden Powell, izci teşkilatlarını bir paramiliter grup olarak görmese de, izciliği bir çocuğun ideal hali olarak militarizmin prensiplerini yansıttığı düşünülüyordu. İzcilik, disiplin, dayanıklılık, liderlik ve vatana hizmet gibi değerleri öğreten bir eğitim sistemi olarak görülüyordu.
İzcilik, dünya genelinde hızla yayıldı ve pek çok ülkede izci teşkilatları kuruldu. Günümüzde izcilik, çocukların ve gençlerin kişisel gelişimini destekleyen, liderlik becerilerini geliştiren ve toplumsal sorumluluk bilinci kazandıran bir gençlik hareketi olarak varlığını sürdürmektedir. İzcilik, doğayı keşfetme, takım çalışması, hayatta kalma becerileri, sosyal yardımlaşma ve çevre bilinci gibi konuları da içeren geniş bir yelpazede etkinlikler sunmaktadır.
İzcilik, Baden Powell’ın özgün vizyonu ve ilkeleri doğrultusunda gelişmiş ve zamanla farklı kültürel ve sosyal yapıların etkisiyle çeşitli varyasyonlara uğramıştır. Ancak izciliğin temel felsefesi, doğaya saygı, topluma hizmet, liderlik ve kişisel gelişime odaklanma prensipleri üzerine kuruludur.
Bugün dünyada milyonlarca izci, izcilik hareketine katılarak birbirleriyle bağlantı kurmakta, dostluklar kurmakta ve ortak amaçlar doğrultusunda çalışmaktadır. İzcilik, çocuklara ve gençlere değerli bir deneyim sunarken, geleceğin liderleri olarak yetişmektedir.
İzcilik, sadece gençler için değil, yetişkinler için de fırsatlar sunmaktadır. Yetişkin liderler, izcilik hareketine rehberlik ederken, gençlerin gelişimine katkıda bulunurlar ve onlara rol model olurlar. İzcilik, liderlik becerilerini geliştirmek isteyen yetişkinler için de bir platform sağlamaktadır.
İzcilik faaliyetleri genellikle açık havada gerçekleştirilir ve doğa ile iç içe olmayı teşvik eder. Kampçılık, doğa yürüyüşleri, kano ve dağcılık gibi aktiviteler izcilerin doğayla bağ kurmasına ve hayatta kalma becerilerini geliştirmesine yardımcı olur. Bu etkinlikler, izcilerin takım çalışması, liderlik, problem çözme ve iletişim becerilerini geliştirmelerini destekler.
İzcilik aynı zamanda topluma hizmet etmeyi ve başkalarına yardım etmeyi teşvik eder. İzciler, sosyal sorumluluk bilinciyle çevre temizliği, yardım kampanyaları, yaşlılara yardım gibi projelere katılırlar. Bu sayede toplumun bir parçası olarak aktif rol almayı öğrenirler ve empati yeteneklerini geliştirirler.
İzcilik, izciler arasında güçlü bir bağ oluşturmayı teşvik eder. İzciler, birlikte çalışırken ve zorlukları birlikte aşarken dostluklar kurarlar. Bir izci grubu, takım ruhuyla bir araya gelir ve birbirlerine destek olurlar. Bu, izcilerin kardeşlik ve dayanışma duygularını güçlendirir.
İzcilik, çocukların ve gençlerin kendilerini keşfetmelerini, potansiyellerini ortaya çıkarmalarını ve kendine güvenlerini geliştirmelerini sağlar. İzcilik, izcilerin kendi yeteneklerini tanımalarına ve kişisel hedeflerini belirlemelerine yardımcı olur. Aynı zamanda izcilerin özgüvenlerini artırır ve kendilerine güvenli bir şekilde ifade etmeyi öğrenmelerini sağlar.
Sonuç olarak, izcilik, Baden Powell’ın vizyonu doğrultusunda doğaya saygı, liderlik, toplumsal sorumluluk ve kişisel gelişim üzerine kurulu bir gençlik hareketidir. İzcilik, dünya çapında milyonlarca izciye deneyimler sunarak, onları aktif ve sorumlu bireyler olarak yetiştirir. İzcilik, dostluk, dayanışma, takım ruhu ve kişisel gelişim gibi değerleri benimseyen bir harekettir.
